MAGICZNE ŻELKI

Magiczne żelki

Daleko, daleko,

za górą za rzeką

pośród wysokich drzew

magiczny rośnie krzew.

Ostre ma gałązki,

a grunt pod nim grząski.

Rosną na nim żelki,

przysmak słodki, wielki.

Niełatwo je zdobyć.

Odważnym trzeba być.

Krzewu stwór pilnuje,

śmiałków atakuje.

Olbrzymi, zielony,

podobny do wrony.

Ni ptak to, ni ryba,

w wodzie świetnie pływa.

Jak ropucha skacze

i jak kurka gdacze.

Wielkie ma pazury,

strzępi nimi chmury.

Gdy mu oczy świecą,

wszystkie żelki lecą.

Zapach się roznosi

i słodyczą kusi.

Baje babcia, baje,

mówić nie ustaje.

A sen obok czeka,

zabrać chce chłopczyka.

Wehikułem czasu

zawiezie do lasu.

Za rzekę, za morze

po magicznym torze.