WIECZORNA OPOWIEŚĆ

Wieczorna opowieść

Siadła babcia obok wnusi,

by opowieść pleść ciekawą.

A z fantazji wszakże słynie,

chętnie utka bajkę nową.

W dawnych czasach, w leśnym gąszczu

stała chatka, cała z drewna.

Kolorowa, z wieżyczkami

i mieszkała w niej królewna.

Tak zaczęła babcia bajać,

lecz przerwała jej Agnieszka:

-Babciu w takich leśnych chatkach

Baba Jaga zwykle mieszka!

Wabi dzieci do swej chaty,

potem więzi za kratami.

Biedne dzieci bez rodziców,

zalewają oczy łzami.

-W dawnych bajkach tak bywało-

rzekła babcia swojej wnusi,

lecz kochana moja mała,

tor fantazji zmienić muszę.

Ta królewna- pech okrutny,-

nieustannie chorowała.

Stąd ten pomysł, by dni kilka

w leśnej chacie zamieszkała.

Od poranka aż do zmroku

poznawała miejsca nowe.

Zasłuchana w cudne dźwięki,

w lot pojęła leśną mowę.

Wszędobylska i ciekawska,

przeszukała każdą dziurę.

Tak trafiła do mieszkania

czarownicy, groźnej Jury.

Ugościła Jura dziewczę

sokiem z kwiatów dzikiej róży.

Gdy królewna sok wypiła,

wnet się stała bardzo duża.

Miała wielki nos i usta.

Wielkie uszy, stopy, dłonie.

Brzuch olbrzymi jak balonik.

Tafla lustra wszak nie kłamie.

Po co piła – wtrąca Aga?

Wszak ostrożność bardzo cenna.

Nie ufajmy obcym ludziom.

Ta przezorność jest bezcenna.

Jesteś mądra, rezolutna.

Nie dasz sobie w kaszę dmuchać.

Nikt podstępem cię nie zwiedzie,

choć istotka z ciebie krucha. 

Księżyc tańczy już na niebie.

Przyłóż główkę do podusi.

Zamknij oczka, zaśnij słodko,

koniec bajki ci się przyśni.

 Fot. z netu